Os Raios X

Todos coñecemos a utilidade dos Raios X en canto á detección de lesións óseas ou mesmo corpos extraños dentro do noso organismo. Nesta entrada veremos a historia do seu descubrimento.

As súas orixes remóntanse ao século XIX cando o científico William Crookes comezou a investigar os efectos de certos gases ao aplicarlles descargas de enerxía. O experimento realizabase no chamado "tubo de Crookes", que consistía nun tubo vacío con electrodos que xeraban correntes de voltaxes moi altos. Chegou, así, a descubrir que cando estes estaban cerca das placas fotográficas xeraba nelas algunhas imaxes borrosas.

O experimento non avanzou máis ata que no ano 1887 o célebre Nikola Tesla quixo continuar experimentando con tubos de Crookes e descubríu o perigo que estas radiacións tiñan para os organismos vivos.

En 1895, descubríronse finalmente os Raios X grazas aos experimentos cos tubos de Crookes levados a cabo por Wilhelm Conrad Röntgen. Este físico alemán  conseguíu demostrar que este tipo de raios presentaban unha radiación moi penetrante pero invisible, puidendo atravesar incluso metais pouco densos. Usando a man da súa muller, fixo a primeira radiografía humana.

Chamáronse Raios X (Raios incógnita) debido a que se descoñecía qué os producía exactamente. Foi grazas a este descubrimento que Röntgen gañou o Nobel de Física no ano 1901.